Uitgangspunt
Of we nu kijken naar het uithoudingsvermogen, de gratie en elegantie van een ballerina of een timmerman, we zien altijd een verlangen naar vakmanschap, meesterschap, perfectie en efficiëntie om uitzonderlijke resultaten te produceren. Mensen die waarde hechten aan waarachtigheid, nauwkeurigheid, precisie en vakmanschap, nemen de tijd om hun producten te controleren. Ze bekijken de regels waaraan ze zich moeten houden, ze bekijken de modellen en visies die ze moeten volgen, en ze bekijken de criteria die ze moeten gebruiken om te bevestigen dat hun eindproduct exact overeenkomt met de gestelde criteria. Ambachtsman zijn betekent dat je weet dat je je vak continu kunt perfectioneren door te werken aan het bereiken van de hoogst mogelijke normen en door te streven naar een laserachtige focus en energieën om een taak te volbrengen.

Deze mensen zijn trots op hun werk en ze verlangen nauwkeurigheid; ze nemen de tijd om hun werk te controleren. Vakmanschap omvat exactheid, precisie, nauwkeurigheid, correctheid, en natuurgetrouw. Voor sommige mensen vereist vakmanschap continu verbetering. Mario Cuomo, een bekende speechschrijver en politicus, zei ooit dat zijn speeches nooit af waren; het was alleen de deadline die maakte dat hij stopte eraan verder te werken. Sommige leerlingen kunnen slordig, onvolledig of niet-gecorrigeerd werk inleveren. Ze willen liever van de opdracht af, dan dat ze dat controleren op nauwkeurigheid en precisie. Ze zijn bereid om genoegen te nemen met een minimale inspanning in plaats van hun maximum te investeren. Hier wordt ook wel gerefereerd naar de zesjescultuur. Deze leerlingen zijn mogelijk meer geïnteresseerd in opportunisme dan in uitmuntendheid.

Leerlinggedrag
Terwijl leerlingen deze gewoonte verinnerlijken, zien we dat ze meer aandacht besteden aan hun werk. Ze controleren hun projecten, opdrachten en toetsen keer op keer en vragen anderen (“critical friends”), om feedback en correctie. Ze stellen excellente normen en proberen die normen te halen en zelfs te overtreffen.

Deze leerlingen stellen hogere en hogere eisen als ze proberen uit te blinken, voorbij een vorige (leer)doel. Ze drukken hun ontevredenheid uit over onvolledig of slordig werk en vragen om mogelijkheden om hun werk te verbeteren. Ze tonen ook een gebrek aan zelfgenoegzaamheid bij een status-quo.

Bron: Habits of Mind Nederland