The backstory van de man achter het succes, Jochem Myjer.

Met veel verwondering en ontzag keek ik deze week Het uur van de wolf waarin Jochem Myjer gevolgd wordt rondom en tijdens zijn optredens in Carré. Ik vind het een goede zaak dat we tegenwoordig vaker een inkijkje mogen nemen in “the backstory” die schuilt achter succesvolle mensen. Succesvolle mensen die bovenop de top van hun expertiseveld presteren, lijken uit ander hout gesneden. Alsof ze geboren zijn met andere genen, met een bepaald talent. Jochem Myjer is extreem origineel en grappig. Dit in combinatie met een bak energie zal dan wel zijn talent zijn.

Gelukkig nuanceert Het uur van de wolf dit sprookje en geeft het programma een inkijkje in het echte achtergrondverhaal. Talenten worden niet halverwege de berg van hun expertise geboren. Talenten werken zich, ploeteren zich en denken zich vanaf de voet van de berg een weg naar de top. Zo is ook te zien in deze docu. We vallen in wanneer de fase van humor, flexibel denken en het creëren, verbeelden, innoveren, reeds voorbij is. Met deze Habits of Mind zal Myjer zijn voorstelling Adem in, Adem uit ongetwijfeld geschreven hebben. De uitdaging waar hij nu voor staat: 100 keer in carré spelen, inclusief één maal tv-opnames, vraagt heel wat anders. Deze vraagt doorzettingsvermogen, managen van impulsiviteit, samen denken, streven naar perfectie en een open staan voor continu leren.

Twee profielen

Hier komt mij het nieuwe werk van collega James Anderson goed van pas. James schetst hierin dat we, voor het aangaan van uitdagingen en het oplossen van problemen, te maken hebben met ons persoonlijke Habits of Mind profiel (een snapshot van je huidige vaardigheid) en met het profiel van de uitdaging. Wat vraagt deze uitdaging aan habits en in welke mate? Een Habits of Mind profiel voor een ander invullen is uiteraard arbitrair en verre van de bedoeling. Voor mij als denkoefening echter zeer zinvol. In de vergelijking tussen het persoonlijke Habits of Mind profiel van Jochem en het Habits of Mind uitdagingsprofiel (100 keer in Carré optreden) is veel af te lezen. Zo beschrijft Myjers echtgenote in de docu hoe de cabaretier eenieder de volle aandacht geeft. Hetgeen hem soms duur komt te staan daar waar hij ingeboet heeft op zijn energielevel door ziekte. Ik concludeer dat Myjer excelleert op Luisteren met begrip en empathie. De vraag is echter wat de uitdaging van 100 keer optreden in Carré nodig heeft. Hierin scoor ik luisteren met begrip en empathie zeer laag, wat als uitkomst heeft dat dit voor deze uitdaging zelfs schadelijk is! Ga maar na: naar iedereen die je tegenkomt luisteren en je daarin inleven en met hen meevoelen, Carré heeft een capaciteit van zo’n 1750 zitplaatsen. Een andere discrepantie haal ik uit de woorden van Myjers manager. Deze vertelt dat als hij de tijd niet bewaakt, Jochem tot uren na afloop selfies neemt met fans. Z’n excellent van luisteren met begrip en empathie met zich meedragend. Myjer weet daarin zijn impulsen moeilijk te managen, hij worstelt daarmee. Terwijl het uitdagingsprofiel van 100 keer optreden in Carré juist schreeuwt om het managen van impulsen. Deze is van kritisch belang in dergelijke uitdagingen om dit goed te kunnen volbrengen.

Mismatch?

Wat te doen als jouw HoM capaciteit niet matcht met de te nemen uitdaging? Zoek naar manieren om de kloof te overbruggen. Dit kunnen strategieën, tools, cues, ruimtes of mensen zijn. Je ziet in de docu dat Myjer, waarschijnlijk door z’n valkuil te snel toe te geven aan impulsen, er een punctueel regime op nahoudt. Alles precies op tijd. Z’n voorbereiding op een show hangt aan elkaar met routines zodat er niks bij inschiet. Na afloop, wanneer het waarschijnlijk door vermoeidheid nog moeilijker is de impulsen te managen, is daar de manager die als tijdsbewaker fungeert om Myjer, na tien minuten intensief contact te hebben gehad met zijn publiek, terug te brengen naar de luwte om de batterij weer op te laden.

De uitdaging buigt niet mee

Het interesseert uitdagingen niet of we “van nature” onze impuls goed kunnen managen of niet. Of deze Habit of Mind door nurture of nature is bepaald. De uitdaging buigt niet mee, krimpt niet en heeft geen mededogen voor lege Habits of Mind-hulzen, zonder strategieën, tools, tact of waarde. Dat zie je maar al te goed in het gevecht van Jochem Myjer. Kloven dienen geslecht te worden om tot uitzonderlijke hoogte te kunnen stijgen. Jochem Myjer zal nooit op alle HoM excelleren, de beste zijn. Dat is ook niet nodig. Dat vragen zijn uitdagingen ook helemaal niet. Wellicht werken enkele Habits of Mind elkaar zelfs tegen wanneer beide op volle kracht zijn! Toch vullen hij en zijn team doordacht de gaten in Myjers profiel, omdat de o zo aantrekkelijke uitdaging aan te gaan.

Ook je uitdaging en je Habits of Mind profiel in kaart brengen? Neem contact met ons op.